Bergen

Nu de onderbouw staat, en de rails op zijn plek ligt, ga ik langzaam beginnen met het landschap.

Allereerst de stukken waar ik later moeilijker bij kan.
Nu heb ik nog alle middelplaten eruit gelaten, zodat ik in het midden kan staan.
De hoek het verste weg, helemaal achter in de baan, wordt het hoogste gedeelte.
Hier komt de trein zowel over de berg als door en voor de berg langs. Achter het hoge gedeelte en over het spoor in de berg, heb ik een grote plaat piepschuim gelegd.

Hier boven op weer twee verhogingen waardoor er twee plateaus ontstaan. De overige gedeeltes verhoog  ik tot bijna tegen het plafond. Dit doe ik met allemaal stukken afval styrodeur en piepschuim.

Dit alles maken we aan elkaar met een papierprut met behanglijm.
Voor deze methode heb ik gekozen, nadat ik meerdere mogelijkheden uitgetest had.
De andere waren, pur schuim.
Dit werd na schilderen toch te veel glimmend, en wat te rond voor mooie rotsen.
De andere methode was met gips.Wat als nadeel heeft, dat het toch wat zwaarder wordt als papier, en soms wil afbrokkelen.
Papierpulp heeft echter ook wel wat nadelen. Zo heb ik al aardig wat avondjes papier zitten versnipperen, moet het een tijdje lekker weken in het water, en gaat het er niet lekkerder van ruiken. Maar nadat het aangebracht is en uitgehard heeft het toch het meeste weg van rotsen.

Omdat ik nog onder dit hoge gedeelte moet zijn, begin ik mijn rotspartijen nu op te bouwen vanaf de linkerkant.
Naast de baan heb ik mijn proefstuk purschuim, met aansluitend een stuk gemaakt van papier pulp.
Deze in kleine hoeveelheden op de basis geplakt. Dan nog een nadeel van de pulp. het droogt heel langzaam. Dus steeds als het weer een beetje vastzit weer een stukje extra bekleden, en weer wachten.
Als het dan eindelijk bekleed en goed aan gedroogd is, kan het geverfd worden.

De diepe stukken gespoten met zwart, en de meer aan de oppervlakte liggende delen met grijs afgespoten.

Het verschil met de pur en het papier is nu al duidelijk. Het papier geeft een mooie grillige doffe rots, terwijl de pur een gladde glimmende rots geeft.
Hoewel er nog met wit afgewerkt moet worden, en de bruine en groen plekken er in moeten, krijgen de bergen al wel rotsstructuren.
De pur bergen worden binnenkort nog extra verhoogd, op dezelfde manier als de rest. Dus stukken afval er op en in de papier prut zetten die handel.
Omdat daar heel veel prut in gaat, kan ik dus de komende tijd weer lekker aan het scheuren.

Weatheren van de watermolen

Nu de baan vorm begint te krijgen, wordt het ook tijd dat de eerste huisjes op hun plaats komen. Voordat ik deze ga plaatsen, moeten ze eerst natuurlijk geweatherd  worden. Omdat ik dit nog nooit eerder gedaan heb, zoek ik tussen de oude huisjes, die ik meegekregen heb bij mijn eerste rail materiaal, een gebouw. Mijn keuze valt hierbij op een oud loodsje. Na dit loodsje aandachtig bestudeerd te hebben, en voor mezelf bedacht te hebben wat ik ga doen, pak ik de juiste kleuren poeder erbij.
 Allereerst ga ik het dak vervuilen, met een tintje donkerder breng ik wat vervuiling aan, gevolgd door wat groen, als algengroei, zowel op het dak, als langs de onderkant. Dan nog wat doffe plekken in het hout van het huisje en de deuren. Hoewel ik niet helemaal tevreden ben met het resultaat, weet ik wel wat er zoal fout is gegaan bij dit gebouwtje, en durf ik het aan om een nieuw gebouw te gaan bewerken.
Dit gaat dan de watermolen worden. Ook hier weer het dak vervuild, met een donkere tint. Het hout verweerd, en wat lichte vuilplekken.
De grond bezaaid met een fijne gravel, en hier en daar een plukje onkruid.
Moet zeggen dat ik zelf niet ontevreden ben over het eerste resultaat. 

Baan opbouw

Na een aantal weekjes wachten op het hout voor de onderbouw, was het dan eindelijk zover, dat ik met de onderbouw kon beginnen. Gedeelte van de tijdelijke tafels weggehaald, en het eerste stuk geplaatst. Het stuk wat ik verwijderd had ondertussen op het andere deel geplaatst. Dit bleek achteraf niet de aller slimste keuze. Omdat ik nog een klein beetje extra ruimte nodig had, duwde ik het oude gedeelte iets naar achter, en ja hoor, balans weg, en het hele
gedeelte op de grond.
Rakelings langs mij heen. Daar lag ik dan half onder mijn baan. Gelukkig heb ik dan een vrouw die meteen naar boven rent, om te kijken wat er aan de hand is. Niet dus... Me realiserende dat ik daar dus wel een half middagje had kunnen liggen klim ik tussen de puinhopen vandaan, en weet dat ik dus beter na moet denken voor ik iets uitvoer.
Dan maar even de schade op nemen. Mijn Piko testtreintje mist een wiel, van de wagon die er op stond is de koppeling afgebroken, het dak eraf, en van het seinhuis ligt een pootje af.
Wieltje van de loc is snel weer gestoken,en bij een testritje blijkt hij verder geen schade opgelopen te hebben. Het seinhuisje kan weer gelijmt. Het dak kan weer op de wagon, en een nieuwe koppeling is ook te steken. Schade valt dus mee.

Voor het verder bouwen dus eerst maar voldoende ruimte gecreëerd., om vervolgens de rest van de onderbouw af te maken. Het binnengedeelte nog maar even vrijgelaten, om nog makkelijk in het middengedeelte te kunnen lopen, en zodoende de achterkant goed te kunnen bouwen.
Mijn reeds van styrodeur gemaakte hoogte verschillen op zijn plaats gelegt, om vervolgens met punaises de rail hier op zijn plaats te leggen.


Vervolgens met een los wagonnetje een rondje gereden, om te kijken of alle rail goed aansluit, en vooral om te kijken of de tunnels overal hoog genoeg zijn om in te rijden.
De wagon kan ik zonder problemen over de hele baan laten rijden. Omdat ik toch een beetje twijfel over de hoogte van de tunnels als de pantografen uit staan, duw ik ze voor ik de lok op de rails zet maar even in.
Dan is het tijd voor het eerste rondje van test locje. Zonder problemen rijdt deze de hele baan rond.
Ook op het ander spoor rijd hij zonder problemen, zelfs zonder extra stroom punten in de baan.

Mijn hoofd baan ligt dus, eindelijk kan ik nu gaan werken aan de aankleding. Allereerst de plateaus maar eens maken, en deze dan een voor een aankleden.
De planning is om eerst het gedeelte achter in de hoek maar te doen. Dit is het gedeelte waar ik later het moeilijkste bij kan.
Tot slot nog heel even de gaten opgevuld en een klein beetje aankleding er op. dan krijgt het toch een beetje vorm.

Locomotieven

Waar het uiteindelijk om gaat bij de modelbaan zijn natuurlijk de treinen. Mijn favoriete treinen zijn die van de eind jaren 60. De overgang van het Berlijn blauwe naar het grauwe grijs geel van de locs, en het groen van de treinstellen naar het geel.

Om aan deze modellen te komen, kijk ik af en toe op marktplaats, en gaan we naar beurzen.

Op Marktplaats liep ik tegen een verzameling aan van een overleden man.

Zijn zoon probeerde nu zijn enorme verzameling te slijten.

Mijn oog was gevallen op de blauwe 1220 van Lima. Deze werd verkocht samen met de grijs gele.    

Nu wordt de grijze enorm veel aangeboden, immers deze is in het verleden als start pakket door de Hema verkocht. De blauwe is echter wat zeldzamer. De stoute schoenen dus maar aangetrokken en een mail gestuurd wat hij voor beide wou hebben. Dit was binnen mijn budget wat ik er voor over had, dus meteen maar een afspraak gemaakt, om ze op te halen, en te kijken wat hij eventueel nog meer voor mij zou hebben.

Maar de eerste locs waren binnen. Eigenlijk moet ik ook de turquase en de bordeaux rode nog hebben, dan heb ik de hele 1200 serie in de oude kleuren.

Zoekende tussen de verzameling zag ik verder nog twee 1100 locjes van Rivarossi, Ook weer in de kleuren Berlijns blauw en grijs geel. Uiteraard had ik ook daar wel oren naar, en al snel waren deze ook aangeschaft.

Omdat deze man ze voor zijn moeder verkocht, en in zijn huis geen spullen had om te testen, moest ik er maar van uit gaan dat het zou werken.

Zijn vader was altijd heel kieskeurig geweest met kopen, en de treinen moesten dus haast wel werken

.

Thuis gekomen uiteraard de treinen meteen op de baan geplaatst. Het was duidelijk dat ze alleen in de vitrine hadden gestaan, maar na even wat opstart problemen en de geur van verbrand stof reden drie van de vier heel erg mooi.

Eentje weigerde echter elke vorm van rijden. Deze dus maar eens los gemaakt. Het euvel was snel gevonden. In het linker koolborsteltje zat geen veertje. Geen contact dus.

Een stukje koperdraad om een sate prikker gedraaid, en dit zelf gefabriceerde veertje geplaatst.

En ja hoor ook deze trein liep . Nu dus binnenkort maar even echte veertjes en koolborsteltjes halen, en dan kan deze trein zijn kilometertjes weer maken.